قرارگیری ایران در زمره ۱۰ کشور اول مستعد بلایای طبیعی از جمله زلزله، لزوم توجه به کیفیت مراحل احداث یک سازه شامل طراحی، ساخت، اجرا و نظارت بر آن را دو چندان نموده است. لیکن تجارب زلزله‌های گذشته و بروز خسارات فراوان مالی و جانی حاکی از وجود نقایص زیاد در سازه‌ها، عدم رعایت ضوابط فنی و کیفیت پایین عملیات اجرایی است. متاسفانه به نظر می‌رسد صنعت ساخت و ساز کشور علیرغم همه انکارها، از بیماری مزمنی رنج می‌برد که جز با قبول واقعیتها، شناخت معضلات، برنامه‌ریزی دقیق، ارائه راهکارهای عملی و توجه ویژه کلیه دست‌اندرکاران این عرصه قابل علاج نخواهد بود.

علاوه بر مشکلات زیرساختی و عدم اجرای قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مبنی بر بکارگیری مجریان ذیصلاح در تمامی پروژه‌ها و عواملی نظیر سیستم آموزش آکادمیک ناکارآمد مبتنی بر مباحث تئوریک، عدم آموزش مهارتهای لازم جهت تربیت کارگران فنی، نظارت ناکافی و صوری برخی ناظرین، عدم نظارت بر کیفیت برخی مصالح تولیدی و وارداتی و… به نظر می‌رسد ضعف دانش فنی و فقدان تجارب اجرایی در بین بعضی از مهندسان عمران و معماری نیز موجب بروز برخی از این نابسامانیها گردیده است.

به نظر می‌رسد بر خلاف نظر برخی همکاران، اجرا و نظارت بر روند اجرایی یک پروژه تنها منحصر به آموختن چند واحد دانشگاهی و حتی صرفاً کسب تخصص در آنها نبوده و مجموعه‌ای از مهارتها و آموزشهای جامع جهت حصول موفقیت ضروری است.